مثل اون روزهایی شدم که مرخصیم تموم میشد و بر میگشتم منطقه...
همه چیز مثل سابق بود...سنگر فرماندهی ٬ سنگر مخابرات ٬دژبانی ٬ آلاچیقمون ٬همه سر جاشون بودن ...ولی برام غریبه بودن ... راستش چند ساعتی طول می کشید تا باور کنم که چیزی تغییر نکرده
الانم همین جوری شدم ...
هی سرک میکشیدم تو بلاگ بچه ها تا ببینم چیزی تغییر کرده یا نه ... کلمه ها٬جمله ها٬همه چی... خیره شده بودم به جمله هایی که بعضی هاشون تکراری ان ... ولی باز خوندمشون ... اونم با لذت ...
میدونی چیه...
خیلی ها میگن که آدمهای دنیای واقعی محرمتر از اینجان ...میگن که دنیای واقعی خیلی بهتر از اینجاست... اما راستش رو بخوای دنیای غیر مجازی واسه آدمهای خیالباف و رویایی مثل من ساخته نشده ... باید همه چیز مثل همین جا "غیر واقعی" بمونه ...اگه یه روزی واقعی بشه خراب میشه...آدمها و بقیه چیزها همین جا بمونن خیلی بهتره ٬ من هم اگه همین جا بمونم آدم بهتری هستم
شاید خیلی ها با این حرفم مخالف باشن ... شاید خیلی ها بگن نه اشتباه میکنی ٬ زندگی جای دیگه و جور دیگه ای جاریه...می دونم ٬ قبول آقا... قبول
ولی باور کن دنیای خیلی ها مثل من ; میون همین صفحه ها و کلمه های رنگیش و آدمهای مجازیشه ...
الانم هم اینها ننوشتم که بگم چه قدر خوشحالم از اینکه دوباره برگشتم اینجا و می تونم بنویسم... اومدم بگم که واقعا چه قدر خوشبختم از داشتن‌تون ...
پ ن : جدی گفتم...
راستی یه سئوال...
اونهایی که ریاضی خوندن ٬ میشه بهم بگین طبق قانون های ریاضی منی که همه چی یادم رفته اگه کنکور امسال شرکت کنم چند در صد احتمال داره که قبول شم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شریک نویس
بعضی از این دنیای مجازی یه غول ساختن که خیلی بده و منبع تمام پلیدی ها و زشتی ها و دروغ ها می دونن.که میشه گفت این تقریبا نظر 90% مردم کشور ماست.
بعضیام که دیگه این جفت دنیا رو با هم اشتباه میگیرنو قاطیش می کنن,اونام می مونن بین مرز مجازی و حقیقی.
می مونن بعضی هایی که فرض می کنن اینجا یه دنیای مجازیه ولی خب هم برای اطلاع پیدا کردن هم برای یه چند ساعتی بودن فارغ از دنیا و دغدغه هاش میان اینجا.مونده هنوز درک کنن اینو.ولی خب همین ماهایی که این جا هستیم و از این قضیه حرف می زنیم باید تعریف درستی از این جا هم برای خودمون هم برای اطرافیان خودمون داشته باشیم.
همه چیز مثل سابق بود...سنگر فرماندهی ٬ سنگر مخابرات ٬دژبانی ٬ آلاچیقمون ٬همه سر جاشون بودن ...ولی برام غریبه بودن ... راستش چند ساعتی طول می کشید تا باور کنم که چیزی تغییر نکرده
الانم همین جوری شدم ...
هی سرک میکشیدم تو بلاگ بچه ها تا ببینم چیزی تغییر کرده یا نه ... کلمه ها٬جمله ها٬همه چی... خیره شده بودم به جمله هایی که بعضی هاشون تکراری ان ... ولی باز خوندمشون ... اونم با لذت ...
میدونی چیه...
خیلی ها میگن که آدمهای دنیای واقعی محرمتر از اینجان ...میگن که دنیای واقعی خیلی بهتر از اینجاست... اما راستش رو بخوای دنیای غیر مجازی واسه آدمهای خیالباف و رویایی مثل من ساخته نشده ... باید همه چیز مثل همین جا "غیر واقعی" بمونه ...اگه یه روزی واقعی بشه خراب میشه...آدمها و بقیه چیزها همین جا بمونن خیلی بهتره ٬ من هم اگه همین جا بمونم آدم بهتری هستم
شاید خیلی ها با این حرفم مخالف باشن ... شاید خیلی ها بگن نه اشتباه میکنی ٬ زندگی جای دیگه و جور دیگه ای جاریه...می دونم ٬ قبول آقا... قبول
ولی باور کن دنیای خیلی ها مثل من ; میون همین صفحه ها و کلمه های رنگیش و آدمهای مجازیشه ...
الانم هم اینها ننوشتم که بگم چه قدر خوشحالم از اینکه دوباره برگشتم اینجا و می تونم بنویسم... اومدم بگم که واقعا چه قدر خوشبختم از داشتن‌تون ...
پ ن : جدی گفتم...
راستی یه سئوال...
اونهایی که ریاضی خوندن ٬ میشه بهم بگین طبق قانون های ریاضی منی که همه چی یادم رفته اگه کنکور امسال شرکت کنم چند در صد احتمال داره که قبول شم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شریک نویس
بعضی از این دنیای مجازی یه غول ساختن که خیلی بده و منبع تمام پلیدی ها و زشتی ها و دروغ ها می دونن.که میشه گفت این تقریبا نظر 90% مردم کشور ماست.
بعضیام که دیگه این جفت دنیا رو با هم اشتباه میگیرنو قاطیش می کنن,اونام می مونن بین مرز مجازی و حقیقی.
می مونن بعضی هایی که فرض می کنن اینجا یه دنیای مجازیه ولی خب هم برای اطلاع پیدا کردن هم برای یه چند ساعتی بودن فارغ از دنیا و دغدغه هاش میان اینجا.مونده هنوز درک کنن اینو.ولی خب همین ماهایی که این جا هستیم و از این قضیه حرف می زنیم باید تعریف درستی از این جا هم برای خودمون هم برای اطرافیان خودمون داشته باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر