پیوندهای روزانه دلم

جالبیش اینجاست که این چند روز کسایی نقدمون کردن که اون روز حتی رنگ خیابون انقلاب هم ندیدند

چه خبره آقـــــــــــــا...

من خودم از هفت صبح تو خیابون انقلاب بودم ... تو همه خیابونهای فرعی ای که می خورد به خیابون انقلاب و آزادی کیپ به کیپ لباس شخصی و مامور با باتوم و اسلحه وایساده بود ... توی خیابون سمیه پارکینگ موتور سواراشون بود ...خیابون جمهوری و هم همینطور... شما بودین که ببنید ...!! جزو کدوم یکی از آدمهایی که تو میدون صادقیه کتک خوردن و در و داغون شدن بودین...که نشستین و نوشتین که جنبش سبز باخت ٬ ما باختیم!!...کدوم باختن آقایون ... بخوام بگویم بودیم و بی شمار بودیم اون روز دروغ گفتم

اما به خدا که حق مان این نیست...

هیچ آدم عاقلی نیست که بخواهد آدمها به خاطر ترسی که توی این مدت دچارش شدن رو مقصر کنه
این همه فشار و تبلیغات از روز عاشورا تا الان خیلی از آدمهای طبقه متوسط رو خسته کرده ... یعنی واقعا مقصرا...
به چه جرمی آخه...!!!!!!!!
عزیز دل من/رفیق من/
اون روزهای آرام آزادی و کریم خان و هفت تیر ...اون عاشورای خونین و ۲۲ بهمن و روزهای تلخ و شیرین دیگه ای که توی راهه ٬ همه و همه ایستگاه هایی است که این غافله سبز اگر هدفش را می خواهد چه بخواهد چه نخواهد باید ازش بگذرد...

به خدا که حق مان نیست ...

تا تقی به توقی می خورد شاتالاق می خوابونیم زیر گوش هم دیگه و میگوئیم باختیم ...
حقش نیست اونهایی رو که باهامون نبودن رو مقصر بدونیم ...
آدمهای این کاروان سبز لینکهای تو بلاگمون نیستن که راحت بخواهیم حذفشون کنیم یا اینکه چون اونها فیلترش کردند ٬ حذفشون کنیم...
آدمهای این غافله تو دل هم لینک شدن ...که باید پیوندهای روزانه دل همدیگر باشند اگر میخواهید نبازیم
دلهایی که نا امید و سیاه باشند به هیچ جا نمیرسند ... تاب نمی آوردند روزهای بدتر از این را...
نگذار لینکدونی دلت سرد و خالی و سیاه شود رفیق...

هیچ نظری موجود نیست: