این پست را جدی نگیرید...برای دل خودم بود

می گفت خوب راه پول در آوردن رو یاد گرفتین ها...گفتم خانم به خدا پول خردهام تموم شده وگرنه 100 تومن مگه چه چیزی تو زندگی بهم اضافه می کنه که نخوام بهتون بدم...گفت این حرف ها هم همش شگردتونه که پول زیادی از مردم بگیرین...
فــــــــــکــــــــر کـــــــــــــــــن!!!!

همش به خاطر 100 تومن این حرف ها رو بهم زد...

می دونم رسمش نیست که بخوای از راه نرسیده گلایه کنی و از کسی چیزی تو وبلاگت بنویسی...اما باور کن خیلی دردم گرفت...تو زندگیم بارها غرورم شکسته...یاد گرفتم غرور آدمها باید کف پاشون باشه و هیچ وقت بهش تکیه نکنم...اما باور کن ارزش همین غرور له شده و خرد شده از همه 100 تومنی های عالم  برای هر کسی بیشتره...قبول دارین!

فقط خواستم بگم...ما پیک موتوری ها رو این جوری نبینید...نمی خوام از خودم و آدمهای مثل من که با موتور کار می کنن تا لقمه نون در بیارن طرفداری کنم...راستش برام این مهمه که بدونید...

موتوریهایی که از کنارتون مثل برق رد میشن... بعضی هاشون چراغ قرمز ها رو رد میکنن...ورود ممنوع میرن...تو پیاده رو ها میرن...لا ماشینها توی ترافیک لائی بازی در میارن و حتی یه موقع هائی آینه ماشینتون هم ممکنه کج کنن و هی شروع میکنن به معذرت خواهی کردن...روح دارن..ربات نیستن آدمن...گاهی دلشون گرفته...گاهی هم شادن...چه من باشم چه عمو حسن 56 ساله پیکمون باشه چه بابک که فقط 19 سالشه و مجبوره به خاطر خانواده اش با موتور کار کنه...

باورمون کنید...

پ ن :عطیه...فرشته...حالا اگه میتونید غلط املائی بگیرین
پ ن :ببخشید تلخ نوشتم...دلم پر بود...ممنون از همه اونهایی که بهم سر میزنن و تنهام نمیزارن...شاید هیچ کدومتون فکرش هم نکید باور داشتن این همه دوستی که اینجا پیدا کردم چه قدر آرومم می کنه
 پ ن:نایت اسکین و قالبهاش...

هیچ نظری موجود نیست: